Thursday, 10 September 2020

ช่วงนี้โลกก็จะสีชมพู #Renatar


ต้นไม้ก็จะสีชมพู - อาหารเสริมก็สีชมพู #Renatar #joinjoyRenatar​


วันนี้ครบรอบการทานผลิตภัณฑ์ #Renatar หนึ่งเดือนเต็ม โดยที่กิจวัตรประจำวัน และอาหารที่ทานเหมือนเดิมทุกประการ ยกเว้นที่เริ่มหันมาสนใจบอนสี แถมการออกกำลังกายที่หายไปในช่วงเดือนผ่านมาเนื่องจาก ถ้าจะพูดให้ดูดีคือดูแลบุพการี แต่จริงๆน่าจะขี้เกียจ
ดิฉัน ทาน #FiberX ทุกคืน เพื่อขับถ่ายสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาออกจากร่างกาย #AuraPlus ตอนตื่นนอน และทาน BB ก่อนมื้อใหญ่ (ซึ่งจะลืม และส่วนมากจะคิดว่าไม่ใช่มื้อใหญ่) เพื่อลดไขมัน

สิ่งที่สังเกตเห็นคือ ผิวหน้าดีขึ้นมาก หมายถึงสิวน้อย สภาพผิวดีขึ้น และแข็งแรง (คุณหมอที่เราไปหาบอกดิฉัน ตอนไปตรวจผิวหน้า) 


ไว้เดือนหน้าครบรอบเจาะเลือดแล้วจะดูว่าภายในเป็นอย่างไร และจะพยายามออกกำลังกายเพื่อ confirm อย่างเต็มปากประสิทธิภาพของ BB


สิ่งที่ประทับใจคือบริโภคง่าย พกพาสะดวก รสชาติโอเคเลย
ดิฉันต้องดูแลตัวเอง เพราะต้องดูแลผู้สูงวัยรอบกายอย่างมีคุณภาพ ดิฉันเชื่อว่า #Renatar ช่วยได้และคือคำตอบค่ะ


ปีนี้ 52 แล้ว ยังเรียนรู้ได้เรื่อยๆ อายุไม่เกี่ยว เรียนรู้เรื่องต้นหมากรากไม้ เรียนรู้เรื่อง ดูแลตัวเอง รักตัวเอง เพื่อรักคนอื่นได้นานๆ


ทดลองเองแล้วดี จึงบอกต่อค่ะ สนใจทักได้นะคะ อยากให้ลอง #Renatar #joinjoyRenatar​ จริงๆค่ะ

https://drive.google.com/uc?export=view&id=1Uo5ad3pWFX7zYCcPUKXX9CheBrEtK77y

Thursday, 27 August 2020

Japan at Moncham hills




After Covid-19 self quarantine measures have been loosen, it took me a few months before daring taking the plane to Chiangmai, the destination uncle Yongyuth and myself long for...
Among the places we like to visit when we are in this former capital of the ancient Lanna Kingdom, Onsen @MonCham is definitely to be pinned. As we all know, Chiangmai is a land of misty mountain and hills.

MonCham Hill


I have to admit I somehow got cold feet when I started the pilgrimage this time. Indeed, a great part of Mother Nature has been encroached and, no need to verify the official land title deeds, I can say that these hotels and homestays have been built illegally. Too many constructions, shops,..., which make MonCham charmless. We had great difficulty to find a « clear » spot without obstruction to take the picture with the green hills.
Therefore we decided to head straight to our heaven on the hill we cherish, Onsen @MonCham.
We did discover this magical heaven a few years ago, when Onsen @MonCham was not officially opened.



Onsen @MonCham


I fall in love straight away with this safe haven: the greenery, the quietness, the cool temperature all year long, the hospitality discrete but always at our service, the food (Japanese and non Japanese food), the cleanliness, the onsen, the architecture, elderly people friendly. It's truly home away from home. I could stay there forever reading and surfing the world with the available hi-speed internet.








Overview - Onsen @Moncham











Open-air breezy restaurant - Onsen @Moncham

Sunday, 1 January 2012

January 1st, 2012

Hello everybody. 2012 did enter into our life. Make it worth! I wish all of you a wonderful dragon year, filled with joy and contentment.

XoXo

Saturday, 31 December 2011

Bye bye 2011

Today is Dec 31st, 2011. At the moment I am writing this, I am sure that most of the people around the world are looking forward to celebrating the countdown. When I was younger, I was all the same. Where, with whom, how to dress, etc. would be spinning in my head. Well I guess I am more or less over it (which does not mean I won't party again some day).

From huge and various friend circles from all walks of life, nowadays I have a handful of friends, whom I don't see often. With all these social network things, I become more and more private. I don't mind sharing what I do eat, what I am doing on line but I feel uncomfortable to have a proper conversation over the phone. But each time, when I have a chance to meet my rare friends, it is a moment of real joy and happiness.

I would like to let you know that I never forgot all the friendship, from Saint Joseph Convent childhood, Le Massif Central chapter, Parisian student life, Jagtar, Matra, Singapore,..., to my latest acquaintances. I do remember all my deceptions, joys, tears and laughters. You are my memory, my life.

All of you are and will always be on my mind.

For this new year, I don't have any particular wish. I don't make any resolution. I want to take life easy but steadily. I will try to enjoy every moment of my days, take them as they are. Come what may, I am ready. I am blessed to have all of you someday somehow in my life path. Cheers to all of you my friends, my family, my love, my memory, my life...

Monday, 1 August 2011

43rd birthday - ไม่โลภ ไม่รีบ ไม่เร่ง

ปีนี้ดิฉัน 43 ปีเต็ม ดิฉันไม่กลัวความแก่ แต่กลัวความร่วงโรยของสังขารมากกว่า ถ้าดิฉันต้องมีชีวิตยาวนานอยู่บนโลกนี้ ดิฉันภาวนาว่าขอให้ใช้อย่างมีคุณภาพ ไม่อยากเป็นภาระของใคร ฉะนั้นดิฉันพยายามที่จะวางแผนบั้นปลายชีวิต จริงๆแล้วดิฉันน่าจะเรื่มคิดเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อสิบปีที่แล้ว แต่ไม่มีคำว่าสายใช่ใหมคะ

ดิฉันได้ทำความรู้จักกับน้องคนนึง ที่เต็มที่กับชีวิตทั้งเรื่องงาน เรื่องแฟชั่นและธรรมะ เต็มที่และลงตัวค่ะ โดยถือคติ ไม่รีบ ไม่โลภ ไม่เร่ง ทุกอย่างต้องใช้ความอดทน เวลา และสติ น้องคนนี้คือกัลยาณมิตรที่คอยเตือนใจดิฉัน ให้กำลังใจดิฉัน ค่ะดิฉันอ่าน blog www.martinphu.com ทุกวัน เป็น blog ที่ทำให้ดิฉันมีความสุข สงบ ค่ะ

ทุกวันนี้เวลาดิฉันไหว้พระ ดิฉันจะขอวิงวอนให้ท่านทำให้ดิฉันมีสติ มันไม่ง่ายเลยสำหรับดิฉัน แต่ดิฉันก็จะพยายามต่อไป ทุกวัน วันละนิด โดยหวังว่าจะปลูกฝังให้เป็นนิสัย

โลกคือละคร ทุกคนมีบทบาท มีหัวโขน ดิฉันพยายามที่จะมองตัวเองเปรียบเสมือนผู้ชมท่านหนึ่ง พยายามเตือนสติตัวเองอยู่เสมอว่าอย่าไปหลงเชื่อว่ามันคือความจริง ทุกอย่างคือภาพลวงตา ดิฉันต้องไม่เผลอไปยึดติด เหมือนที่ผู้ชมเพลิดเพลินและอินกับละครได้ แต่เมื่อม่านปิดก็ต้องกลับคืนสู่โลกความจริง ดิฉันต้องอย่ายึดติด ต้องปล่อยวาง ก้าวไปข้างหน้าอย่างมีสติ สุขุม จุดหมายปลายทางไม่หนีดิฉันไปใหนหรอกค่ะ

วันเกิดปีนี้ดิฉันได้ทานข้าวกับคนที่ดิฉันรัก 10 คน ครอบครัวและคนที่สนิทที่เป็นเสมือนครอบครัว การทานอาหาร การพูดคุย เสียงหัวเราะ ทำให้ดิฉันสุขกายและใจ แม้ว่าดิฉันจะเหนื่อยแค่ใหน รู้สึกว่าท้อ แต่ดิฉันไม่ได้ตัวคนเดียว พวกท่านเหล่านี้ทำให้ดิฉันอุ่นใจ สงบ มั่นคงเพื่อก้าวต่อไป โดยที่ "ไม่โลภ ไม่รีบ ไม่เร่ง"




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Thep Prathan,Bangkok,Thailand

Monday, 25 July 2011

About to turn 43

In 4 days, I will turn 43. I feel a little bit uneasy not because I am afraid of this number. But I have lived two third of my life and I did nothing, absolutely nothing to make this life worth of living. I feel so guilty: we are all blessed and privileged to be born a human. And I think we should do something good out of it. Alas, I did fail. My life is a succession of failures. Shame on me....

I did deceive everybody expectations. And I did disappoint my goodself in every way. ...


- Posted using BlogPress from my iPad2

Location:Yen Akat 2,Bangkok,Thailand

Sunday, 19 June 2011

My Ganesh ring

I have to post the ring picture. I swear, I will wear it as often as possible. I try not to break it, try not to misplace or lose it. It will be in my will along with martinphu items.

Thank u again @martinphu www.martinphu.com




- Posted using BlogPress from my iPad2

Location:Soi Phai Sing To,Bangkok,Thailand